Subwencje finansowe dla mikro – i MŚP

Tarcza Finansowa to kolejny rodzaj wsparcia oferowany przedsiębiorcom zatrudniającym pracowników w ramach walki z negatywnymi skutkami koronawirusa.

Przewiduje ona możliwość otrzymania subwencji z Polskiego Funduszu Rozwoju (PFR) w znacznej mierze bezzwrotnej, po spełnieniu przez beneficjenta subwencji określonych warunków.

Umorzone może zostać nawet do 75% subwencji. W przypadku mikroprzedsiębiorców, kwoty subwencji zaczynają się już od 12 000 zł na 1 pracownika. Przy MŚP zależne są m.in. od przychodów za 2019.

Wnioski składa się za pośrednictwem bankowości elektronicznej (wyłącznie) banków – partnerów programu. Warunkiem aplikowania o pomoc jest m.in. prowadzenie działalności na dzien 31 grudnia 2019 r. oraz brak zaległości składkowych i podatkowych. Subwencja zostaje wypłacona po jej przyznaniu i podpisaniu umowy (w przypadku decyzji odmownej lub częściowo odmownej – można złożyć nowy wniosek lub wnieść zastrzeżenia).

Subwencję można wydatkować na koszty związane z prowadzeniem działalności gospodarczej (np. wynagrodzenia, podatki, leasingi, najem, bieżące zakupy do firmy), a nawet na przedterminową spłatę kredytu w firmie – do wysokości 25% subwencji.

Co istotne, inne formy wsparcia z tzw. tarczy antykryzysowej nie wykluczają ubiegania się o subwencję. Subwencja stanowi jednak pomoc publiczną, a zatem należy kontrolować ewentualne przekroczenie limitu otrzymanej pomocy publicznej (800 tys. eur).

Zasady ubiegania się o subwencję

O subwencję mogą ubiegać się mikroprzedsiębiorcy (do 9 pracowników) oraz MŚP. W obu przypadkach obowiązują nieznacznie inne warunki liczenia maksymalnej kwoty pomocy, jak i warunki bezzwrotności tej subwencji.

Mikroprzedsiębiorcy

Status beneficjenta (mikro czy MŚP) wg stanu zatrudnienia ustala się na dzień 31 grudnia 2019. 

Ustalenie maksymalnej pomocy subwencji, jaką można otrzymać mikroprzedsiębiorca jest dwustopniowe i zależy od:

  1. wartości spadków obrotów na skutek COVID-19, co wyznacza tzw. „kwotę bazową” pomocy, oraz
  2. stanu zatrudnienia.

Jeżeli mikroprzedsiębiorca zanotował:

(i)  spadek obrotów o co najmniej 25% i jednocześnie mniej niż 50% -> kwota bazowa = 12 000 zł na 1 zatrudnionego

(ii) spadek obrotów o co najmniej 50% i jednocześnie mniej niż 75% -> kwota bazowa = 24 000 zł na 1 zatrudnionego

(iii) spadek obrotów o co najmniej 75% aż do 100%  -> kwota bazowa = 36 000 zł na 1 zatrudnionego.

Spadek obrotów gospodarczych (przychodów ze sprzedaży) należy ustalić porównując dowolny miesiąc po 1 lutego 2020 r. (czyli najwcześniej marzec) z poprzednim miesiącem lub analogicznym miesiącem (z nazwy) z ubiegłego roku. Wnioskodawca może dowolnie wybrać, wg której opcji będzie badał spadek obrotów i może wybrać korzystniejszą dla siebie opcję.

Otrzymaną kwotę bazową mnoży się następnie przez liczbę pełnoetatowych (średnio) pracowników (oraz zleceniobiorców) wg stanu na koniec miesiąca kalendarzowego przed złożeniem wniosku.

Ale: Liczba pracowników wyliczona na potrzeby ustalenia kwoty subwencji nie może być wyższa niż:

(i) liczba pracowników na dzień 31 grudnia 2019 r. albo

(ii) liczba pracowników na ostatni dzień miesiąca roku poprzedniego odpowiadającego nazwie miesiącowi, w którym firma składa wniosek o subwencję (wedle swobodnego wyboru firmy). Liczba pracowników z pkt (i) i (ii) jest wyliczana tak jak stan zatrudnienia na potrzeby wyliczenia kwoty subwencji przy mikrofirmie.

Przy ustalaniu stanu zatrudnienia można brać pod uwagę również zleceniobiorców (wówczas liczy się ich jako 1 pełny etat, niezależnie od ilości godzin na umowie cywilnoprawnej).

W przypadku utrzymania stanu zatrudnienia przez 12 miesięcy, subwencja może zostać „umorzona” aż w 75%. Pozosałe 25% zostanie rozłożone na płatności ratalne na 2 lata.

Źródło: PFR

MŚP

Status beneficjenta jako MŚP  ustalany jest wg stanu zatrudnienia na dzień 31.12.2019 r. wg analogicznych zasad jak dla mikrofirm.

W przypadku MŚP maksymalna kwota subwencji uzależniona jest jednak od:

  1. skali spadku przychodów ze sprzedaży na skutek COVID-19 (która z kolei wyznacza nam dany % pomocy), oraz
  2. poziomu przychodów (nie dochodu!) osiągniętych w 2019 r. (mnożone jako dany % pomocy zależny od skali spadku przychodów).

Jeśli MŚP zanotowało:

(i)  spadek o co najmniej 25% i jednocześnie mniej niż 50% -> kwota subwencji wyniesie maksymalnie 4% przychodów za 2019 r.,

(ii) spadek o co najmniej 50% i jednocześnie mniej niż 75%  -> kwota subwencji wyniesie maksymalnie 6% przychodów za 2019 r.,

(iii) spadek o co najmniej 75% aż do 100%   -> kwota subwencji wyniesie maksymalnie 8% przychodów za 2019 r.

W przypadku MŚP mamy rownież większe rygory co do bezzwrotności subwencji.

Oprócz wymogów utrzymania średniego zatrudnienia, stopa bezzwrotności subwencji w przypadku MŚP zależy także od strat gotówkowych (a więc spadku obrotów) w okresie po otrzymaniu subwencji przez kolejne 12 miesięcy (czyli innymi słowy od tego czy biznes w czasach po pandemii idzie lepiej czy gorzej).

W obu przypadkach, tj. zarówno przy mikro- jaki i MŚP, brak utrzymania zatrudnienia nie dyskwalifikuje możliwości wnioskowania o bezzwrotność subwencji, wpływnie jednak na wysokość kwoty do zwrotu.

Reguły programowe ściśle przewidują sposób obliczania kwoty zwrotu subwencji w zależności od średniego stanu zatrudnienia (lub jak kto woli – redukcji zatrudnienia) w miarodajnym okresie.

Warunki pomocowe przewidują również inne wymogi formalne (jak np. brak upadłości), którę mogą wpływać na prawo do subwencji lub kwotę zwrotu. Nadrzędnym celem jest bowiem utrzymanie zatrudnienia co w logiczny sposób wyklucza możliwość np. choćby zawieszenia prowadzenia działalności.

Niezależnie jednak od tych dodatkowych rygorów, subwencje stanowią zdecydowanie interesującą formę wsparcia, przy jednoczesnej dość nieskomplikowanej dostępności.

Dodaj komentarz

Twój adres email nie zostanie opublikowany. Pola, których wypełnienie jest wymagane, są oznaczone symbolem *